Medellín – miasto, którego nazwa wciąż rozbrzmiewa echem jednej z najbardziej mrocznych, a zarazem fascynujących postaci XX wieku: Pabla Escobara. Dla wielu to krwawy baron narkotykowy, symbol bezprawia i przemocy. Dla innych – kontrowersyjny dobroczyńca, „Robin Hood” ubogich. A dla jego rodziny? Dla nich był przede wszystkim bratem, synem, ojcem. Od lat popkultura karmi nas kolejnymi wersjami tej historii, ale ja postanowiłem pójść o krok dalej. Postanowiłem spotkać się z Glorią Escobar, ukochaną siostrą Pabla, by spojrzeć na legendę z perspektywy, która rzadko trafia na ekrany. Chciałem poznać człowieka, a nie tylko mit.

Nowa Zelandia. Cel męskiej wyprawy. Kraina, gdzie natura urywa dupę, a przygoda czeka za każdym rogiem. Właśnie tam, uzbrojeni w kampera, butelkę dobrego humoru i zapas prowiantu, ruszyliśmy na podbój Południowej Wyspy. Skład naszej ekspedycji? Ja, mój syn (9-letni, z energią małego atomu) i dwóch sprawdzonych kumpli – Paweł i Rafał. 

Klubowe Mistrzostwa Świata budzą kontrowersje – zarówno sportowe, jak i organizacyjne. Paris Saint-Germain rozgromiło Real Madryt, Jamal Musiala doznał poważnej kontuzji, a Manuel Neuer nie szczędzi słów krytyki. Tymczasem w Polsce trwa debata o nowym selekcjonerze reprezentacji. Czy Kulesza zaskoczy tak, jak Neuer? Analiza pełna emocji, pytań i piłkarskich refleksji.

Niedawno byliśmy świadkami swoistej wymiany uprzejmości między Robertem Lewandowskim – najlepszym polskim piłkarzem ostatnich trzech dekad – a selekcjonerem reprezentacji, Michałem Probierzem. Trudno było mi zrozumieć, jak w przededniu kluczowego meczu eliminacyjnego do mistrzostw świata z Finlandią można w tak emocjonalny sposób podchodzić do sprawy, ignorując potencjalne konsekwencje.

Culiacán. Miasto, którego nazwa rezonuje echem brutalnej historii i niezachwianej potęgi. Jako podróżnik z kamerą, dotarłem do serca Sinaloa – regionu, gdzie powietrze wibruje obecnością narkotykowego imperium. Jednak żadna z moich dotychczasowych eksploracji miejskich zakamarków nie uderzyła mnie tak silnie, jak wizyta na Cementerio Jardines del Humaya. To nie jest zwykły cmentarz – to manifestacja władzy, bogactwa oraz paradoksalnie specyficznej kultury śmierci, wykreowanej przez kartel Sinaloa.

Czytając o jednostkach wojskowych, zwykle otrzymujemy informacje o ich sformowaniu, dowódcach, tradycjach i szlaku bojowym. W przypadku GROM-u to jednak nie sprzęt ani infrastruktura są najważniejsze, lecz ludzie. Pasjonaci, którzy po latach życia za żelazną kurtyną pragnęli wprowadzić do Wojska Polskiego nową jakość.