CKM: Jak się pan dzisiaj czuje?

John Fury: Kapitalnie, to dla mnie jak wakacje. Było trochę zamieszania, żeby tu dotrzeć. Samoloty się spóźniały, bałagan na lotnisku, zmienialiśmy loty… No i w końcu się udało. Wspaniałe miasto – Warszawa. Dziękuję za tak ciepłe przyjęcie, to przyjemność być tutaj.

CKM: Rozumiem, że Polska się podoba?

JF: Tak, byliśmy tu w Warszawie już wcześniej. Przyjechaliśmy w 2008 roku i Tyson zdobył tu złoty medal jako amator. Spędziliśmy wtedy świetny tydzień i, jak mówię – to piękne miasto, pełne historii, którą pamiętamy. Dokładnie takiego wyjazdu było nam trzeba. Mamy szczęście, że tu jesteśmy.

CKM: Niedawno obchodził Pan 60. urodziny. W imieniu polskich kibiców, do których z przyjemnością się zaliczam, życzę wszystkiego najlepszego.

JF: Życzenia od Polaków to zawsze przyjemność. Dziękuję bardzo.

CKM: Jak to jest być ojcem mistrza, takiego jak Tyson Fury?

JF: To coś niezwykłego. Powiem tak – prawdopodobnie jestem najbardziej dumnym ojcem na świecie. Jego osiągnięcia, sukcesy – są po prostu nie do podrobienia. Jest wspaniałym facetem, ma niesamowitą charyzmę. Jest mistrzem ludu i to jest najważniejsze. Boks to jedno, ale jego wartość w show-biznesie to też fenomen. Tyson to człowiek wszechstronny. Jestem z niego niesamowicie dumny. Ma charyzmę jak nikt inny. Jest wielkim sportowcem i daje ludziom ogrom radości na całym świecie, a o to przecież w tym wszystkim chodzi. Chciałbym podziękować wszystkim, którzy oglądają go w telewizji, przychodzą na jego walki. Dziękujemy za wsparcie – ono jest bardzo potrzebne.

CKM: Jakie cechy mentalne powinien mieć bokser?

JF: Mentalność, tak... Tych cech jest naprawdę dużo. Umiejętność radzenia sobie z bólem, zmęczeniem i presją. Zachowanie spokoju w trudnych momentach walki. Bokser powinien być też odporny psychicznie. Pełne zaangażowanie w każdą sekundę – chwila dekoncentracji może kosztować nokaut.
Zimna krew – bokser nie może dać się ponieść emocjom, nawet gdy przeciwnik prowokuje. Nie każdy to ma. Dlatego mój syn jest tak dobrym zawodnikiem.

CKM: Z Tysonem Furym różnie bywało, jeśli chodzi o stabilność psychiczną. Nie odbieram mu tego, że gdy jest w reżimie treningowym, to staje się mentalnie maszyną, ale poza sezonem bywało różnie.

JF: Dlatego trzymamy go na siłowni – trenuje trzy razy w tygodniu, mocno się poci, biega, jest aktywny. Bo to wszystko siedzi w głowie. Chcemy, by był stabilny psychicznie poza ringiem, żeby nie wróciło to, co było ponad pięć lat temu.
Bokser, który nie ma zajęcia, zaczyna się nudzić i robi rzeczy, których normalnie by nie zrobił. Więc tak – jesteśmy skupieni, a Tyson cały czas ćwiczy. Jest jak kot. I co najważniejsze – kontrolujemy jego zdrowie psychiczne. To teraz kluczowe – utrzymać go w dobrej formie psychicznej.

CKM: Jak Pan ocenia obecnie kategorię ciężką? Trochę wieje nudą bez Tysona, prawda?

JF: Jest wielu dobrych zawodników na bokserskiej giełdzie wagi ciężkiej. Jest możliwość robienia świetnych walk. Usyk to wielki mistrz – dobrze walczył dwa razy z Tysonem. On też daje ekscytujące pojedynki.
Ale pamiętaj – jest tylko jeden Król Cyganów. Ma nieograniczoną niczym charyzmę. Wszyscy go kochają, trafia do ludzi, nawet tych, którzy nie interesują się boksem. To jest ikona.
Jest po prostu sympatyczny. Inspiruje ludzi i kochają go za to, kim jest. To po prostu Wielki Gruby Król Cyganów – robi swoje i cieszy się życiem. Jest świetnym facetem. Przecież dobrze go znasz.

CKM: Był Pan z nim od zawsze. Czy od początku wierzył Pan, że Tyson osiągnie tak wiele?

JF: Widziałem jego wyjątkowość od dziecka – już od 10. roku życia. Od urodzenia czułem, że jest w nim coś specjalnego. Jak miał 10–11 lat, nie mogliśmy znaleźć mu roweru – był za duży. Normalny jedenastolatek nie mierzył 178 cm i nie ważył 70 kg. Był po prostu dużym chłopakiem.

CKM: Za duży na rower, ale idealny na wagę ciężką…

JF: Sam mam ponad metr dziewięćdziesiąt i boksowałem w wadze ciężkiej. Tyson od zawsze był duży. Jeżeli ktoś w wieku 11 lat ma wzrost taki jak Ty teraz, to wiesz, że będzie w przyszłości dwumetrową bestią.
Zaczął boksować dopiero, jak miał 16 lat. Wtedy miał już 196 cm wzrostu i ważył 98 kg. Z tego powodu odwołano dla niego starty juniorskie – nikt w jego wieku nie dorównywał mu rozmiarem.
 

Miał świetną karierę amatorską – przegrał tylko dwa razy na poziomie światowym w 35 walkach. Miał talent i potrafił go wykorzystać. I moim zdaniem, jeszcze nie skończył. To zależy od niego, co dalej, ale uważam, że nawet teraz może sprawić kłopot każdemu w wadze ciężkiej, jeśli będzie w formie.

CKM: Muszę zadać to pytanie. Tyson Fury wróci?

JF: Wszystko zależy od niego. Król Cyganów, kiedy jest w formie, może pokonać każdego.
Pamiętaj, że życie to nie tylko boks. Nieważne, co on robi – jest w tym świetny, a może nawet najlepszy. Nie raz pokazywał, że dla rodziny Fury’ch nie ma rzeczy niemożliwych. Napisał historię współczesnego boksu i chwała mu za to.
Nieważne, jak postąpi – będę go w tym wspierał.
I chciałbym przekazać Polakom jeszcze jedną rzecz: pamiętajcie – jest tylko jeden Tyson Fury, Król Cyganów! Boże, błogosław Polskę!

CKM: Dziękuję bardzo, że znalazł Pan dla nas czas.

JF: Dzięki za wywiad. Do zobaczenia!