fot. @zojaskubis/InstagramTwardy charakter i opór w dążeniu do celu
Zanim jednak posypały się gratulacje i błysk fleszy był naprawdę ekstremalny wysiłek fizyczny, a to wszystko na wysokości, która może zagrażać życiu.

„Ten szczyt, to najpiękniejsze, możliwe zwieńczenie wszystkich moich przygotowań, wyrzeczeń, treningów, łez i nerwów" – wyznała w swoim instagramowym wpisie Zoja Skubis.

Droga na Everest dla młodej Polki rozpoczęła się na długo przed samym trekkingiem i atakiem szczytowym. W samym Nepalu spędziła dwa miesiące, ale realne zdobywanie szczytu trwało zdecydowanie dłużej. By w ogóle móc myśleć o przebywaniu na takiej wysokości musiała poświęcić setki godzin morderczym treningom. Przygotowywała swoje ciało do wysiłku w ograniczonym dostępie do tlenu, a także budowała odporność psychiczną. W końcu wybierała się w tzw. „strefę śmierci” – czyli w obszar powyżej 8000 metrów n.p.m, w którym poziom tlenu jest na tyle niski, że człowiek może umrzeć w przeciągu kilku dni.

Mount Everest – tu rządzą polskie himalaistki

Everest to zdecydowanie wyjątkowa góra dla Polek. Ta lodowa korona świata jest niezwykle łaskawa dla reprezentantek płci pięknej z naszego kraju. W 1978 roku Wanda Rutkiewicz, jako pierwsza kobieta z Polski i pierwsza Europejka, stanęła na szczycie Mount Everestu. Przetarła tym samym szlaki nie tylko kobietom, ale wszystkim miłośnikom tego ekstremalnego sportu z Polski.Zoja po 46 latach również miała okazję zostawić coś po sobie na kartach historii, ponieważ stała się najmłodszą Polką, która zdobyła ten wyjątkowy szczyt.

„Oficjalnie, o 11:38, 18 maja 2025 roku stanęłam na szczycie Mount Everest, zostając tym samym najmłodszą Polką na Dachu Świata!” – oznajmiła w swoim wpisie.

Dach świata za nią, co dalej?

Po takim sukcesie możemy spodziewać się, że to nie koniec jej wyczynów w Himalajach. Wychowywała się w górach, a także przejęła pasję do gór po swoim ojcu, który w 2020 roku zginął podczas wspinaczki na pięciotysięcznik znajdujący się w Kaukazie.

Zoja pokazuje, że do tematu podchodzi naprawdę z ogromną pasją i profesjonalizmem. Ukończyła liczne kursy, a także nie rzuciła się od razu na Mount Everest, ponieważ jej pierwszym ośmiotysięcznikiem było Manaslu.