Żulczykiem pisany 

W 2018 roku na ekranach zadebiutował serial Ślepnąc od świateł, adaptacja powieści Jakuba Żulczyka, będąca wspólnym dziełem autora i reżysera Krzysztofa Skoniecznego. Produkcja ta, emitowana przez HBO, szybko zyskała miano jednego z najważniejszych polskich seriali ostatnich lat. Wśród wielu elementów, które przyczyniły się do tego sukcesu, na szczególne wyróżnienie zasługuje kreacja Jana Frycza w roli Daria – gangstera starej daty, który po latach spędzonych w więzieniu powraca do zmienionej Warszawy.

Dario – postać z pogranicza mitu i rzeczywistości

Dario nie jest typowym antagonistą. To postać złożona, pełna sprzeczności i głębokich emocji. Po ośmiu latach spędzonych za kratami, wraca do świata, który już go nie potrzebuje. Jego metody, wartości i sposób bycia są reliktem przeszłości, co czyni go zarówno przerażającym, jak i tragicznym bohaterem. Jego obecność w serialu wprowadza element nieprzewidywalności i napięcia, a jednocześnie skłania do refleksji nad przemijaniem i adaptacją do nowych realiów.

Jan Frycz – mistrz subtelności i głębi

Jan Frycz, znany z ról teatralnych i filmowych, w roli Daria osiąga szczyty aktorskiego kunsztu. Jego interpretacja tej postaci to pokaz mistrzostwa w budowaniu napięcia i ukazywaniu wewnętrznych konfliktów. Frycz nie potrzebuje krzykliwych gestów ani dramatycznych monologów – jego gra opiera się na subtelnych spojrzeniach, tonie głosu i drobnych gestach, które razem tworzą pełen obraz człowieka rozdartego między przeszłością a teraźniejszością.

W wywiadzie dla Newsweeka, Frycz podkreślił, że w postaci Daria dostrzega pewną metafizykę. Mówił o niej jako o kimś, kto „widzi trzeźwo rzeczywistość” i ma dystans, co czyni go postacią niemal symboliczną – reprezentującą upadek starego porządku i niezdolność do odnalezienia się w nowym świecie.

„Ślepnąc od świateł” – obraz współczesnej Warszawy

Serial Ślepnąc od świateł to nie tylko historia o dilerze narkotyków i gangsterze. To także portret współczesnej Warszawy – miasta pełnego kontrastów, gdzie luksusowe apartamenty sąsiadują z mrocznymi zaułkami, a pozory sukcesu kryją pustkę i samotność. Reżyser Krzysztof Skonieczny, we współpracy z Żulczykiem, stworzył dzieło, które łączy realizm z elementami surrealizmu, tworząc atmosferę niepokoju i niepewności.

Dario, jako postać z przeszłości, wprowadza do tego świata element chaosu i przypomnienie o brutalności, która wciąż czai się pod powierzchnią nowoczesności. Jego obecność burzy iluzję bezpieczeństwa i stabilności, ukazując, że przeszłość nie jest tak łatwa do zapomnienia, jakby się mogło wydawać.

Dario jako ikona popkultury

Kreacja Jana Frycza szybko stała się obiektem licznych analiz i dyskusji. Widzowie i krytycy zgodnie uznali Daria za jednego z najbardziej wyrazistych czarnych charakterów w polskiej telewizji. Jego postać zyskała status ikony popkultury, pojawiając się w memach, cytatach i licznych odniesieniach w mediach społecznościowych. To dowód na to, jak silnie może oddziaływać dobrze napisana i zagrana postać, która trafia w czułe punkty zbiorowej świadomości.

Rola Daria w Ślepnąc od świateł to przykład, jak aktorstwo najwyższej próby może wznieść serial na wyższy poziom artystyczny. Jan Frycz, poprzez swoją interpretację, nadał tej postaci głębię i wielowymiarowość, czyniąc ją jednym z najbardziej pamiętnych bohaterów polskiej telewizji. Serial, będący adaptacją powieści Żulczyka, dzięki takim kreacjom jak Dario, staje się nie tylko opowieścią o przestępczym półświatku, ale także refleksją nad kondycją współczesnego społeczeństwa i miejscem jednostki w zmieniającym się świecie.