Sarah Diefendorf to absolwentka socjologii na Uniwersytecie Waszyngtońskim. W 2008 roku wybrała się na południowy zachód Stanów Zjednoczonych, by przeprowadzić badania na temat wstrzemięźliwości seksualnej wśród młodych mężczyzn. Grupa nastolatków zrzeszona była w praktykującej społeczności kościoła ewangelickiego.

Wybrała 15 chłopaków, z którymi rozmawiała o współżyciu, masturbacji i pornografii. Panowie uznali seks przedmałżeński za zły i grzeszny. Tak samo określili autoerotyzm i wszelkiej maści różowe produkcje. Młodzi mężczyźni uczestniczyli w zajęciach grup wsparcia, które pomagały w samokontroli i wstrzemięźliwości seksualnej. Łączyli się nawet w pary, tak by nawzajem móc się kontrolować. Każdej nocy pisali do siebie smsy: „czy zachowujesz się stosownie?”, a na ich komputerach zainstalowane było oprogramowanie śledzące poczynania w sieci.

Sarah wróciła do chłopaków w 2011 i 2012 roku, by zapytać ich, co w kwestii seksu zmieniło się po ślubie, gdyż 14 z 15 mężczyzn ożeniło się. Okazało się, że seks jest nadal tematem tabu i zaprząta myśli nowożeńcom. Z tym, że teraz, gdy mogą legalnie (w oczach Boga) uprawiać seks, Szatan atakował innymi flankami. Doszła pokusa „skoku w bok”. Prócz tego nadal kusił pornografią i masturbacją.

Faceci mieli problem z rozmowami o seksie i swoich potrzebach ze swoimi żonami. Uważali to za niestosowne, a dyskusje na te tematy z socjolożką uznali za uwłaczające dla swoich partnerek. Chcieli natomiast otworzyć się przed tematycznymi grupami dyskusyjnymi i oczekiwali wsparcia od swojego Kościoła.

Nie jesteśmy w stanie zrozumieć jak można podpisać z kimś umowę długoterminową bez okresu próbnego, podczas którego można przerobić i obgadać wszystkie palące i rozpalające kwestie.