Popek ze szklanką brunatnego trunku przypominającego ulubionego drinka gangusów albańskiej szlachty – fekalia z wodą sodową (zagryzane ogórkiem) buja się po murawie na blokowisku i proponuje hymn na Euro 2016. Tekst jak zwykle porywający, wyszukany, złożony, inaczej ujmując –pisany podczas `jelitówki`, z tym że nie do końca wiadomo, czy odchody w trakcie tworzenia spłynęły do muszli, czy na kartkę z tekstem.



Popek bryluje wiedzą na temat zasad gry w piłkę nożną:

Wie też, w jakim celu piłkarze pojawiają się na boisku i że – cytując Hardkorowego Koksa – „nie ma opier*alania się”:

Orientuje się, kto w reprezentacji jest mocnym punktem i na kogo można liczyć:

Kultywuje też tradycje rodzinne i dba o więzy międzypokoleniowe:

Uważam, że `hymn` ten może być motywujący dla naszej kadry. Po każdym przegranym meczu, polscy piłkarze musieliby zakładać na noc okulary Sity z tym nagraniem, a ich ręczniki do wycierania twarzy, będą miały nadruki facjaty Popka. Wtulaj się w Pawła!