Ideał kobiecości przez ostatnie 3000 lat

Wiadomo, że każdy ma swój gust, ale jest pewien „kanon piękna”, czyli uogólnienie preferencji facetów. Może miała na to wpływ moda, może wyrażanie swej majętności („najedzona” sylwetka), a może dewiacje seksualne. W każdym razie przyjęło się, że tak było i tak to utrwalono w sztuce lub przekazami ustnymi.


Starożytny Egipt (1292 – 1069 p.n.e.)
- szczupła sylwetka
- wąskie ramiona
- wysoka talia
- symetryczna twarz



Starożytna Grecja (500 - 300 p.n.e.)
- pulchna sylwetka
- pełne kształty
- jasny odcień skóry



Dynastia Han (206 p.n.e. - 220 n.e.)
- wąska talia
- blada skóra
- duże oczy
- małe stopy



Renesans we Włoszech (1400 - 1700)
- obfite piersi
- zaokrąglony brzuch
- pełne biodra
- zdrowa skóra



Epoka wiktoriańska (1837 – 1901)
- wskazana pulchna sylwetka
- pełna figura
- wcięta talia



Szalone lata 20. (XX wieku)
- płaskie piersi
- mało ważna talia
- krótkie włosy
- chłopięca sylwetka



Złoty wiek Hollywood (1930 – 1950)
- krągłe kształty
- sylwetka klepsydry
- duże piersi
- szczupła talia



Swingujący Londyn (lata 60. XX wieku)
- smukła
- szczupła
- długie, chude nogi
- młodociana sylwetka



Era supermodelek (lata 80. XX wieku)
- atletyczna
- smukła, ale krągła
- wysoka
- wyrzeźbione ramiona



Heroinowy szyk (lata 90. XX wieku)
- wychudzona
- ekstremalnie szczupła
- prześwitująca skóra
- androginia



Postmodernistyczna piękność (2000 – dziś)
- płaski brzuch
- „zdrowe” wychudzenie
- duże piersi i pupa
- przerwa między udami