Adamczyk i teatr
Piotr Adamczyk odnosi wielki sukces na wielkim ekranie, w telewizji, a także w teatrze. Zobaczcie sami!
Piotr Adamczyk i spektakle teatralne
Teatr Dramatyczny, Warszawa
1992: Roberto Zucco jako Syn Eleganckiej damy (reż. Paweł Łysak)
Teatr Powszechny im. Hubnera, Warszawa
1994: Miłość i gniew (przedstawienie dyplomowe) jako Cliff Lewis (reż. M. Benoit)
PWST, Warszawa
1995: Odprawa posłów greckich jako Aleksander; Menelaus; Więzień (reż. Z. Zapasiewicz)
1995: Opowiastki o panu Cogito (reż. Z. Zapasiewicz)
1995: Gwałtu, co się dzieje! jako Kasper (reż. A. Seniuk)
Teatr Współczesny, Warszawa
1995: Martwe dusze jako Porucznik (reż. Maciej Englert)
1996: Semiramida jako Żołnierz (reż. Erwin Axer)
1997: Tango jako Artur (reż. M. Englert)
1997: Adwokat i róże jako Marek (reż. Z. Zapasiewicz)
1998: Nasze miasto jako Joe Crowell; Si Crowell (reż. M. Englert)
1998: Łgarz jako Lelio (reż. Giovanni Pampiglione)
1999: Mieszczanin szlachcicem jako Kleont (reż. M. Englert)
2001: Bambini di Praga jako Tolek Uhde (reż. Agnieszka Glińska)
2002: Wniebowstąpienie jako Charon (reż. M. Englert)
2003: Namiętna kobieta jako Mark (M. Englert)
Teatr Polski, Warszawa – gościnnie
2001: Don Juan jako Don Juan (reż. Jarosław Kilian)
Teatr Narodowy, Warszawa – gościnnie
2005: Władza jako Ludwik XIV (reż. Jan Englert)
2010: Księżniczka na opak wywrócona jako Roberto, syn księcia Parmy (reż. Jan Englert)
Sala Uno, Rzym (Włochy)
2007: Emigranci jako XX (reż. Fabio Omodei)
